Yolsuzluk

Son günlerde sıklıkla şahit olduğumuz vahşet, cinnet, taciz haberlerini basit maddi delillerle açıklayabiliriz ama bu deliller olaylara anlam verip yorumlayabilmemiz için yeterli değildir. Bunun için ülkemizin son on yılında yapılanlara odaklanmamız gerekiyor. Çünkü Allah dilemedikçe varlık aleminin yasalarında hiçbir değişiklik olmaz, aynı sebeplerin aynı sonuçları doğurduğuna şahitlik etmeye devam ederiz.…

Türkiye siyaseti yaklaşık on yıldır birbirini takip eden uğursuz ‘’yolsuzluk patlamaları’’ serisi içinde bocalıyor. Bugünlerde bu serinin yeni bir halkasını yaşıyoruz. Bildiğim kadarıyla, daha önce hiç bu kadar yaygın, yoğun ve istikrarlı bir yolsuzluk sürecine tanık olmamıştık.   Siyasî yozlaşma ve daha özel olarak ta yolsuzluk elbette Türkiye için bilinmedik…

Bugüne kadar onlarca defa yazdım ve muhtemelen daha da çok yazacağım. Çünkü AK Parti iktidarının en büyük handikabı siyasetin finansmanıyla ilgili. Hatırladığım kadarıyla sağ siyasette hep şu konuşuldu; siyaset yapmak sermaye gerektirir. Bir sermaye birikimi olmadan başarılı olma imkânı yoktur. Yani, “paranın açmayacağı kapı yoktur” anlayışı… Kitle de buna inandırılmış.…

İstanbul Büyük Şehir Belediyesi ile ilgili savcılıklara intikal eden soruşturma dosyalarından çıkan bilgiler bir daha bizleri İslami düşüncenin nasıl bir erozyona uğradığını; yaşadığımız bu musibetlerin hangi sebeplere istinat ettiğini bir daha kör göze parmak misali göstermiş oldu. Ancak bunun gibi kişi ve kurumlara, adalete ve eşit yurttaş hukukuna aykırı olarak…

Sultan IV. Murat henüz 28 yaşında vefat edince yerine Sultan İbrahim getirilir. Sultan IV. Murad, kardeşleri Beyazıt, Süleyman ve Kasım’ı boğdurtmuştur, geriye sadece İbrahim kalmıştır. İbrahim ise annesi Kösem Sultan’ın çabasıyla hayatta kalmış, kafese atılmıştır. Sultan IV. Murat, yönetiminde on bir yaşından yirmi sekiz yaşına kadar altı vezir-i azam idam…