siyaset

Son yıllarda Türkiye’de siyaset yapma tarzına ârız olan, birbiriyle ilişkili iki yönelim özellikle dikkat çekiyor. Bunlardan biri, kitlelerin bilgisizliğine diğeri ise komplocu mantığına yatırım yapmaktır. Popülizm de bu ikisini birbirine bağlayan ana referansı oluşturuyor.  İkincisinden başlarsak, Türkiye’de politikacıların komplocu mantığa çok sık referans yapmaları getirisi yüksek olan bir siyaset yapma…

Eğer siyasi erk insanları canı, malı, işi ve aşına halel getirmekle veya yakınlarına zarar vermekle sınıyorsa haliyle insanların pek çoğu, gelmesi muhtemel olan bu baskı ve sıkıntılara karşı gücün yanında yer almayı ve kendilerini güvende görmeyi yeğleyeceklerdir. İktidar sahiplerinin yaşadıklarına, inandıklarına, siyasetlerine inanmadıkları halde sırf muhtemel gelecek sıkıntıları def etmek…

Özgürlük-güvenlik ilişkisi her zaman hukuk ve siyasetin zor bir sorunu olmuştur. Bu zorluğun önemli bir nedeni, devletlerin genellikle özgürlük karşısında güvenliğe öncelik vermeleridir. Devletlere insan haklarına saygı ödevinden sapma gerekçesini en fazla güvenlik ve terörle mücadele mülâhazaları verir. İnsanların güvenlikçi söylemin gözde sloganı olan ‘’özgürlük-güvenlik dengesi’’ni genellikle pek sorgulamaksızın kabullenmeleri…

Not: Makalenin ilk yazım dili olan İngilizce sürümüne BURADAN erişebilirsiniz. Şu bizim eski uğraşımız, insanın toplumsallığını açıklama için sergilediğimiz gayretkeş ve hiç bitmeyen çaba, en derindeki anlamları arayışımızın insan toplumunun en derinlerde nasıl çalıştığını ortaya çıkarışımız insan oğlunun en büyük zihinlerinin, büyük düşünürlerin ve filozofların da var olmasını haklı kılan gerekçelerdir.…

  CB Erdoğan’ın başbakanlığı döneminde metin yazarlığı yapan Aydın Ünal yazmış: “AK Parti’nin önündeki en büyük sorun, Pelikan adı verilen paralel örgüttür. Gerçekleri örtmek propaganda değildir. Sorunları perdelemek yeni ve daha büyük sorunlar doğurur. AK Parti kendisini hızla aşağı çeken bu yapıdan acilen kurtulmalıdır.” Evet, gecikmeli de olsa bu bir…

Aslında ilahiyatçı değilim. Sade bir Müslümanım. Zaman zaman da bu hususla ilgili hayıflanmamı dillendiririm; Eğer bu mevzularda söz söylemek bana düşmüşse bu toplumun vay haline… Şu anki tüm gayretim de ülke insanın önemli bir çoğunluğunun aldatılmasının, zihinlerinin iğfal edilmesinin önüne geçme ameliyesi… Bugün burada da izninizle, samimi kalbi duygularımla iman…

  Öyle bir toplum oldu ki, iyilik, hayır, güzellik, selamet için inşa edilmiş kavramlardan neredeyse içini boşaltmadığımız, sevimsizleştirmediğimiz, mahiyetinden koparmadığımız bir şey kalmadı. Onları bireysel, grupsal çıkarlarımızın birer metaı, mezesi haline getirdik. Öyle ki, toplumsal olarak bizi bir arada tutabilecek, ifade edildiğinde aramızda barışı, kardeşliği, birliği, güveni ihsas edecek bütün…

Siyasi anlamda, daha iyisini, daha hayırlısını, daha güzelini arama mücadelesi içinde olanların sık sık karşılaştıkları bir cümle var: “Tamam anladık, dedikleriniz doğru, Ak Parti hükümetleri gittikçe gerçeklikten uzaklaşıyor, kirleniyor, yozlaşıyor, yolsuzlukla malul hale geliyor ama bunun dışında bize bir alternatif gösterin!..” Şimdi bu insanlara ne demek lazım? Bir defa bu…

Tarihi günlerden geçiyoruz. Bütün dünyada yerli ve popülist, otoriter tek adam rejimlerinin yükselişi geçtiği; bilinen, ön görülebilir demokratik siyaset usullerinin ciddi baskı altına alındığı bir dönemden geçiyoruz. Rusya’da Putin, Çin’de XiJinping, Macaristan’da Orban, Hindistan’da Modi, İngiltere’de Brexitçiler ve en önemlisi ABD’de Trump Yönetimi dünyada ikinci dünya harbinden sonra tesis edilen…

Otoriter sistemin tesis edilmesiyle siyasetin sonuna geldik. Kuşkusuz seçimler, otoriter sistemi besleyen unsur olarak devam edecektir. Seçim araçları olarak partiler de hep olacak, kapatılan veya seçimlerle tasfiye edilenlerin yerine yenileri kurulacaktır. Bu durumda siyaseti bir iş, meslek, etiket, protokol ve makam aracı görenler için politik cazibesini koruyacaktır. Kongreler, kurultaylar, propaganda…